De verrassing altijd het grootst, mijn verbazing des te groter, voor mij in de gedaante van "leek" heeft het wel degelijk met de elementen der schone natuur te maken , dus ik vrees dat ik er naast zit.
Beste lezer dezes, wil ik je nogmaals confronteren met een natuurgetrouwe weergave van mijn zoektocht en bevindingen in de natuur..En geloof mij, je hoeft echt niet de globe in om je gram te halen, welnee, de natuur begint bij jezelf en bij mij gaat deze verder dan dichter bij mijn voordeur.Dhr. en Mevr. Flora zijn ter plaatse en ook nog eens mijn directe buren en behalve mijn hond kom je er mits je geluk hebt ook nog een goede buur tegen en die heeft dan wel een groot gezin, fauna heet hij & zij en hij komt voor in diverse variaties zoals schildpadden , af en toe een egel, insecten in allerlei gedaantes en wat dies meer zij, wellicht ben ik wat fauna vergeten maar geloof mij het is m.i. een nirwana voor de gemiddelde Darwinist.
Zo krijgen wij in die genoemde biotoop ook aanloop , gelukkig maar, wij zijn gastvrij en aanloop is altijd gezellig, vaak betreft het vriendelijke insecten zoals vlinders, zoemende en productieve bijen, libelles in alle soorten en maten en de zeldzame doch hier dagelijks aanwezige kolibrie mot, bovengenoemde reken ik tot de vriendelijke, ik reken tot minder welkom: de mug ook voorkomend in alle soorten en maten, ook kan men bezocht worden door wildere dieren zoals de kat, onderverdeeld in huiskat, huis poes of de stoeipoes, bij die laatste krijg ik andere gedachten, alleen die benaming geeft mij allerlei wilde fantasieën, dat wijt ik aan mijn hier en daar verdorven brein. Die stoeipoes heeft mij afgelopen week zelfs op andere gedachten gebracht, ik zou er alles voor over hebben deze poes een voor mij onvergetelijke ontmoeting te verzorgen,ware het niet dat deze ook temperamentvol kunnen zijn.
Zo wandelde zo'n stoeipoes afgelopen weekend, gedwee de tuin in, de welkomst comité stond gereed voor een luidruchtig welkom, onder leiding van mijn herdershond, deze blafte zich schor, en zag tot grote verbazing dat stoeipoes tot het soort ongenode gasten behoort, eerlijkheidshalve erken ik dat mijn herdershond geen voorkeur heeft wat katachtigen betreft. Die zijn allen ongenood en worden onder luid geblaf met bijbehorend gejaag naar 24 sinaasappel- dan wel citroen en naar voorkeur in mandarijnbomen maar ook de welriekende laurierbomen verjaagd, waar zij versteend en angstig afwachten totdat hond ze vergeten is, of liever gezegd niet meer in de buurt is, en hun zielenheil en leven in een vriendelijker biotoop kunnen voortzetten. Maar terug naar afgelopen weekend, want die week af van het bovengenoemde, het welkomstritueel van hond kreeg een ernstige ondertoon, een waarschuwing dat er iets mis is, hond wil niet anders dan dat stoeipoes het hazenpad kiest of in een van de bomen verhuist, ware het niet dat deze stoeipoes angstig maar waakzaam haar/zijn heenkomen onder een struik zocht, respectvol en op afstand ging hond verder met zijn blaf ceremonie, waarop het teveel werd voor C. deze sprintte naar de vete, alvorens haar scheidsrechters tenue aan te trekken, vermaande hond zijn bek te houden, trok de rode kaart voor hond en deze ging terug naar de duck out. Zij zag daar die angstige stoeipoes onder de struik lag, zij adviseerde stoeipoes zijn ziel & zaligheid elders te zoeken, daar zij hier weleens kon vrezen voor haar leven.
Stoeipoes, luisterde en beantwoorde met gemauw en plots en uit het niets viel zij gewapend met scherpe uitstaande nagels en tanden, C aan en kroop weer terug onder de struik, C. bleef verbaasd , verwonderd en pijnlijk met halen en een beet aan haar been achter.
Tijd voor een EHBO behandeling dus met lichtsnelheid naar de dichtstbijzijnde post gegaan , en ja hoor daar stonden of lagen gebroken ledematen, hart & vaat gevallen en andere bleke mensen die hunkerend op medische hulp wachten, het was er druk en men moest zelfs een nummertje trekken werd er gezegd, dit laatste vond ik eerlijk gezegd m.i. te ver gaan daar ik niet de indruk of doel had om de plaatselijke spermabank te bezoeken.
Na verloop van tijd was het C's beurt en toen de dienstdoende arts haar kwam vragen wat er nu werkelijk loos was, vertelde zij hem door een wilde stoeipoes te zijn aangevallen, het eerste wat de goede christelijke arts deed was een kruisje slaan, per slot van rekening betrof het hier een zondag en ook nog enkele dagen voor de feestdagen, en dit kwam hem zeldzaam voor.
C. kreeg de voor haar bestemde behandeling , kreeg tetanus, haar wonden werden verzorgd en na een recept voor antibiotica konden wij weer huiswaarts keren.
Op weg naar huis, kregen wij beide flashbacks van hetgeen was voorgevallen, en zoals gezegd verlieten wij ons huis met nog steeds die wilde stoeipoes onder de struik, thuis aangekomen en sterker nog lag diezelfde poes onder diezelfde struik, met vrees voor ons leven en have gingen wij erlangs, immers moesten wij naar binnen onze woning in, allerlei lieve woordjes prevelend, maar stoeipoes wist van geen wijken. Wij hadden hier te maken met een probleem en er werd een beroep gedaan op onze inventiviteit waarop ik bewapend met tuin gereedschap haar streng vermaande weg te gaan, zowel in het Grieks, Nederlands en toen mijn geduld op was een niet nader te definiëren taal die zo klinkt: %#&(*(*^^* , maar ook weer geen gehoor, slechts een jammerend gemaauw.
B.G.G. ( = bij geen gehoor ) 3 x bellen dus beriep ik mij op mijn ruime biologische kennis van het dierenrijk en belande bij de slangen, deze tijd van het jaar doet de gemiddelde slang een winterslaap , dus mijn enige alternatief was de tuin slang ook een rustige afwachtende soort, mooi geel - zwart van kleur ook, C. had als gewonde de taak bij de kraan te staan en op mijn commando deze open te draaien. De spanning was ondraaglijk en ik met gevaar voor eigen leven ging zo dicht als ik maar kon slechts gewapend met slang en een stok naar stoeipoes en nadat de kraan open werd gezet, koos stoeipoes het hazenpad naar de voortuin, waar zij al likkend en met platte oren haar wonden( ? ) likte..
NikX
.JPG)
